Að nýta sér tilfinningar

Ég hef skilning á kjarabaráttu ljósmæðra sem þurfa eins og margar aðrar starfsstéttir betri kjör, en að byggja upp ótta á meðal verðandi foreldra og nota þær tilfinningar sem vopn í kjarabaráttu er fyrir mér óábyrg grimmd.

 

Það er það sem fólk gerir en ekki það sem það segir sem sýnir mér hver manneskjan er.

Afskaplega döpur lagasetning

Mis gáfuleg lögin sem Alþingi setur og samþykkir

Spólandi vagnar stöðvuðu umferð

Að eiga ekkert erindi

Margir frambjóðendur eru farnir að gefa út digurbarkalegar yfirlýsingar um að tilteknir einstaklingar sem og flokkar séu ekki samstarfshæfir, á slíkt fólk eitthvað erindi í framboð?

Stjórnmál eru samtal einstaklinga með mismunandi skoðanir, einstaklinga sem hafa safnast saman í hóp með fólki sem hefur keimlíkar skoðanir og er sátt saman þó áherslur séu oft ólíkar.

Við gerum öll málamiðlanir á lífsleiðinni eða gerumst einbúar fjarri mannabyggð, frambjóðendur eru að taka að sér að vera líka talsmenn fyrir aðra en bara sjálfan sig.

Allt tal um að ætla ekki að tala við suma er því fyrir mér svona svipað og stimpla sig endanlega út úr stjórnmálum, slíkt fólk á ekkert erindi inn í stjórnmál þar sem fólk ýmist nær saman um málefni með samtali eða verður sammála um að vera ósammála

Að aumingjavæða samfélag

Merkilegt hvað mikið af atvinnuskapandi vandamálum er búið að koma á laggirnar með því að skilgreina fullorðið fólk sem ábyrgðalaus börn.

Móðir mín átti mig 2 mánuðum eftir 17 ára afmælið sem þótti ekkert fréttnæmt, faðir minn yrði skilgreindur sem barnaníðingur og líklega settur í betrunarvist í dag en hann var orðin 18 ára.

Konan mín var ófrísk 17 ára og ég hefði verið í sömu stöðu og pabbi vegna þessarar seinni tíma breytingar á lögum.

Sem betur fer sluppum við báðir við endurskilgreininguna á því hvenær maður er barn.

Við hjónin fengum foreldra okkar með til að skrifa undir kaupsamning fyrstu íbúðar því við vorum ekki orðin lögráða.

Fyrstu millilandasiglinguna fór ég 15 ára, 16 ára var ég á varðskipi og á hamfarasvæði innanlands en 17 ára komin á hamfarasvæði erlendis.

Í raun var ég samkvæmt viðmiðum dagsins í dag barn, þá var ég nægilega fullorðin til að axla fjárhagslega ábyrgð sem og starfa við björgunaraðgerðir án áfallahjálpar.

Fyrir mér er unga fólkið í dag að fá gríðarlega mikið af tækifærum og mikill meirihluti þess eru glæsilegir einstaklingar sem verið er að svipta þeim réttindum að vera ábyrgir og fullgildir einstaklingar í samfélaginu á meðal fullorðinna.

Vilji menn lækka kosningaaldur verður að fylgja viðurkenning á ábyrgð með, sá sem má kjósa á að geta boðið sig fram sem fullorðin ábyrgur einstaklingur.

Hverju hefur hærri ábyrgðaraldur skilað öðru en vandamálum sem skapað hefur fjöldann allan af opinberum störfum og nýjan markað fyrir greiningaraðila sem lyfsala.

Er ekki ágætt að endurskoða þessi lög og gefa ungafólkinu færi á að vera til.

https://youtu.be/fxNGI4lSBQQ

 

Verja skal virkið

Öllu er tjaldað til því verja skal virkið.

Stéttarfélagið er látið borga kosningabaráttuna hjá valdinu og svo er verið að draga upp kommagrýluna, það gengur náttúrulega ekki að talsmenn láglaunafólks fari að skipta sér af eigin verkalýðsbaráttunni og heimta brauð út mánuðinn með frekju.

Hvað næst?, verður það ekki krafa um smjör og álegg líka?

vor-i-verko-songsveit-verkalysins

Eftirmálar hinna huglausu

Ákvörðun Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar um að styðja innrás bandaríkjamanna og Breta inn í Írak var vanvirða við lýðræðið og hugleysi. Þeir báru málið ekki undir þingið eða utanríkismálanefnd en samt ásakar þá enginn um hlutdeild í morðunum, nauðgununum eða öðrum limlestingum.

Ég lít svo á að þeir hafi verið þátttakendur engu síður en stríðshaukarnir sem þeir studdu. Þeir eru því samkvæmt skilgreiningu stríðsmenn, dráparar, pyntarar sem gera líf barna, foreldra og hvers einasta manns sem fyrir verður að hreinasta helvíti! Að vísu steig fram virtur lögfræðingur og sagði ákvörðunina um að styðja stríðsrekstur í Írak, hafi verið fyllilega samkvæmt íslenskum lögum en hún var jafn siðlaus fyrir það og færði okkur ævarandi skömm sem og ataði þjóðfána okkar blóði saklausra.

Ég á þá ósk að stríðsglæpadómstóll fjalli um þessi stríð og dæmi þá seku sem lugu til að réttlæta það og þá sem tóku þátt en líka meðreiðasveinanna huglausu sem hvöttu til stríðs en földu sig svo þúsundum kílómetra frá.

Því er jafnvel haldið fram að rýtinginn sem þeir ráku í bak Íraka hafa verið vegna draums um meiri peninga frá herliðinu á Íslandi, Framsóknarflokkurinn er staðfastur er kemur að ósk um þátttöku í stríðsrekstri NATO og vinnur hörðum höndum að því að senda Íslendinga til beinnar þátttöku í hæfilegri fjarlægð frá víglínunni.

Þurfum við kjósendur ekki að fara að setja þessu siðblinda fólki skýrari línur.

Slóð peninganna

 

Villtu endurheimta verkalýðshreyfinguna og lífeyrissjóðina, hér er tækifæri

Efling-stéttarfélag auglýsir framboðsfrest Kjörstjórn Eflingar-stéttarfélags auglýsir framboðsfrest vegna kosningar hluta stjórnar félagsins fyrir kjörtímabilið 2018-2020. Kosið er listakosningu. Tillögur skulu vera um 8 stjórnarmenn til tveggja ára samkvæmt 10. gr. laga félagsins. Um er að ræða formann og gjaldkera auk sex meðstjórnenda en auk þess tvo skoðunarmenn reikninga og einn varamann þeirra. Listi uppstillingarnefndar og trúnaðarráðs liggur frammi á skrifstofu félagsins frá og með mánudeginum 22. janúar 2018. Öðrum listum ber að skila á skrifstofu félagsins fyrir kl. 16.00 mánudaginn 29.janúar nk. Fylgja skulu meðmæli 120 félagsmanna. Kjörstjórn Eflingar-stéttarfélags

Að verðleggja sig út af markaði

Sé ekki betur en að flugfélagið sé búið að verðleggja sig út af markaðinum og ætlast svo til þess að ríkissjóður bjargi þeim með skattfé fólksins sem ekur frekar á milli staða sökum okurgjalda á flugmiðum.

Það eina sem ríkið á að gera er að afnema sérleyfi og allar hindranir fyrir samkeppni í innanlandsflugi, þetta leysist þá af sjálfu sér.

Flugfélagið án tekna í einn mánuð á ári

Er óafvitandi stefnt á að rjúfa frið

Maður nokkur átti samtal við leiðtoga einn daginn og spurði "Ég var að hugsa um hver munurinn á helvíti og paradís gæti verið."

Leiðtoginn bauð manninum inn í sal með tveimur hurðum.

Hann opnaði fyrri hurðina og þeir gengu inn. Í miðju herbergis var stórt veisluborð og á miðju borði var pottur fullur af mat sem ilmaði sem svo ljúffengur að maðurinn nánast slefaði. Fólkið sem sat við borðið var horað og veiklulegt, virtist í raun svelt og hungrað. Allir sem sátu við borðið höfðu áfestar skeiðar með löngu handfangi þannig að ekki var hægt að bera skeiðina upp að munni sér þó þau reyndu ákaft því handfangið var lengra en handleggirnir. Manninum hryllti við að sjá alla þessa eymd og þjáningar.

Leiðtoginn sagði: "Þú hefur bara séð inn í helvíti." Hann opnaði dyrnar að næsta herbergi og þangað gengur þeir inn. Það var nákvæmlega eins og fyrra herbergið, stórt borð með stórum potti fullum af ilmandi mat. Þeir sem sátu umhverfis borðið voru einnig með viðfesta samskonar skaftlanga skeið, en hér voru allir glaðir, pattaralegir og greinilega vel nærðir.

Maðurinn sagði: "Ég skil þetta ekki."

"Þetta er einfalt" sagði leiðtoginn. "Það þarf aðeins einn hæfileika til að komast á þennan stað, þau hafa lært að fæða hvert annað en gráðugir í fyrra herberginu hugsa aðeins um sig"

Hátekjuhópar fái sexfalt meira

Að farga sérstöðu

Á Íslandi virðist ákveðin prósenta landsmanna nánast hata sitt móður eða föðurland, fyrir þessu fólki standa hefðir og siðir sem glóandi rýtingur í síðu og þetta fólk virðist leita allra leiða til að stöðva og afmá sérstöðu okkar sem þjóðar.

Meðal innflytjenda sem hingað koma til að njóta öryggis og friðar virðist svipuð prósenta leggjast á sveif með þessu fólki og vill flytja með sér þá siði og þær hefðir sem urðu þess valdandi að það varð að flýja eigin heimaland.

Við hin sem viljum viðhalda siðum og hefðum sem og okkar sérstöðu og byggja hér áfram upp samfélag sem virðir rétt allra til jákvæðs og uppbyggilegs lífs, munum að sjálfsögðu áfram umbera þessa prósentu mannlífsins sem verður líklega aldrei sátt við líf sitt eða annarra.

Mál og tjáningarfrelsi er ein af undirstöðum samfélagsins og verður vonandi áfram, ég skora samt á fjölmiðla að virða réttindi allra og kynna sjónarmið í réttu hlutfalli við fjölda stuðningsmanna en ekki ýta undir sundrungu né halla á umburðarlindi í formi fræðslu.

ÉG er ekki að tala um ritskoðun en finnst að full mikið sé flutt af neikvæðum og andfélagslegum áróðri frekar en rökstuðningi þeirra sem rífa vilja samfélagið niður, MeTooo er fyrir mér löngu tímabært umfjöllunarefni og jákvætt enda snýst það um að virða aðra og þeirra rétt.

Kynþáttafordómar, trúarfyrirlitning og misskipting gæða er hinsvegar efni sem vert er að kryfja svo samfélagið geti fræðst um rót þessara skoðana og tekið vitræna afstöðu til.

Newsweek fjallar um áramót Íslendinga