Austfyrskar skýjaborgir og pólítísk fyrirgreiðsla

Frá því að ég flutti hingað Austur á land 1998, hefur mér fundist einkennilega langlíft gamalt viðhorf, ríkja á meðal margra Austfirðing.

Það er væntingin um að það sem komi að sunnan sé þeirra til afnota, og að þeir eigi að vera þiggjendur sjálfsagðrar aðstoðar, án þess að þurfa að gefa á móti í einu né neinu.

Á þessu eru líka undantekningar, eins og gildir um alla aðrar fullyrðingar, hér eru líka gullmolar í mannlífinu, en margir hverfa úr augsýn í baráttunni um gullið.

Ýmsum Austfirðingum, finnst sjálfsagt að kaupa útkeyrðan og notaðan risabor frá Impregilo af Kárahnjúkasvæðinu, og fá í meðgjöf alla jarðgangnagerð á Austurlandi, án þess að hafa neina reynslu af rekstri, né kunnáttu í meðferð svona bora, eða vissu um að borin henti til verksins, engin þörf sé á að bjóða verkið út, né almennt að fylgja reglum um útboð, því það hentar þeim ekki í þetta skiptið, og ef þeir kaupi græjuna skuli ríkið baktryggja og borga í raun.

Það mætti búast við miklum grátkór, ef hurðin opnaðist í báðar áttir, og lokað yrði á Austfirðinga vegna til dæmis útboða Landsvirkjunar, Vegagerðarinnar og eða annarra aðila sem eru á útboðsmarkaði, ég man og þekki dæmi þess að verktakar hér, hafa hringt í verktaka á öðrum landshlutum, og boðið þeim skipti á verkefnum til að fá þá ekki inn í samkeppnina á Austurlandi, sem hefur verið svona meira í formi útdeilingar, þá er fróðlegt að skoða til dæmis útboð hjá sveitarfélaginu Fljótsdalshéraði, en að hætti Austfirskrar stjórnsýslu á Héraði, liggja þær upplýsingar ekki fyrir almanna augum, ef útboð hafa almennt átt sér stað.

Að búa til verndað umhverfi fyrir fyrirtækin er þeim eitur í raun, samkeppnisfærni þeirra verður lítil sem engin, og þegar á reynir falla þau vegna innbyggðra veikleika í rekstri, eins og dæmin sem eru búin að vera að sannast hér fyrir Austan, það er því öllum til hagsbóta að hafa samkeppni ríkjandi fyrir opnum tjöldum.

Mörg Austfirsk verktakafyrirtæki eru vel tækjum búin, með mikla verkþekkingu og afburðar starfsmenn, það er því frekar ástæða til að hvetja þau til að sækja fram á útboðsmarkaði, en pukrast og treysta á pólitíska fyrirgreiðslu að hætti gamalla tíma, slík vinnubrögð eru freka í líkingu við að eitra fyrir þeim, og hjóli tímans verður ekki aftur snúið.

Hér er afrit af fréttinni frá vef RÚV

Fyrst birt: 17.04.2008 19:38

Síðast uppfært: 17.04.2008 19:41

Vilja kyrrsetja risabor Impregilo

Margir Austfirðingar óttast að draumurinn um tengingu Miðausturlands með jarðgöngum sé úti, verði risabor Impregilo fluttur úr landi. Hann hefur verið notaður til að bora jarðgöng Kárahnjúkavirkjunar.

Risaborinn lauk verki sínu í Jökulsárgöngum Kárahnjúkavirkjunar síðast liðinn miðvikudag og bíður þess nú að verða tekinn í sundur og fluttur úr landi. Samgöng er félagsskapur sem hefur í fjölda ára barist fyrir tengingu Miðausturlands um fern 30 kílómetra löng jarðgöng, frá Norðfirði til Eskifjarðar, um Mjóafjörð til Seyðisfjarðar og þaðan upp á Hérað.

Sveitastjórnir eystra hafa mikinn áhuga á málinu og bíða nú skýrslu verkfræðistofunnar Línuhönnunar og Háskólans í Þrándheimi um fjárhagslega hagkvæmni heilborunnar ganganna.

Því er Hreinn Haraldsson, framkvæmdarstjóri þróunarsviðs Vegagerðarinnar, ekki sammála og bendir á að gangagerð fari ávallt í útboð og því alls ekki tryggt að eigendur risaborsins fengju verkið þrátt fyrir að þeir biðu í það.
Hann bendir á að sérhæfða þekkingu þurfi til að stýra slíku tæki og erlendir verktakar hiki ekki við að flytja slíka bora með sér milli landa hlotnist þeim hagkvæm verkefni.

Þrátt fyrir að hafa fórnað gamla samfélaginu á Austurlandi og gert stórkostlegar breytingar á umhverfinu, virðist sveitarstjórnarmönnum ekki hafa tekist að lokka fólk til að koma Austur, né til að hætta við að flytja á brott, Austfirðingar hafa fengið gríðarlega kjarabót í formi aukinna atvinnutekna, og stórhækkunar á verði fasteigna, en blikur eru í lofti vegna ofspennt verðs á eignum, og fjölda nýbygginga umfram eftirspurn.

Brauðið eitt, dugar ekki til að fólk flytjist á svæðið og meira þarf til en ótrúverðuga tungufossa í fjölmiðlum, svo þróunin breytist, stærsta vandamálið er brottflutningur.

ALCOA hefur tekið mörg hundruð manns á svæðinu í atvinnuviðtöl, og kastað svo frá sér sem notuðum skóm, ef einstaklingurinn er ekki talin henta, né álitin vera nógu meðfærilegur, til að geta nýst fyrirtækinu, Þetta er þeirra réttur sem atvinnurekanda, að velja og hafna umsækjendum, en samkvæmt lýsingum margra er fólkið teymt á asnaeyrunum vegna væntinga, fram á síðustu stundu, í litlu samfélagi hefur slíkt afleiðingar, og vinnubrögð sem henta í stórum samfélögum eru kannski ekki þau réttu, í smáu samfélagi sem er tengt fjölskyldu og vinaböndum í miklum mæli.

Það er siður svona fyrirtækja og annarra við stærri framkvæmdir, að ráða sér tungufossa sem talsmenn, og til að tryggja að "réttar" upplýsingar og ímynd sé gefin frá fyrirtækinu, helsta stjórntæki ímyndarsala eru fjölmiðlar, og ekki vekur undrun að mörg þjóðþekkt andlit úr sjónvarpi, hafa endað sem ímyndarsalar og talsmenn "sannleikans", hin slysalausa bygging Álversins er gott dæmi um þann "Sannleik", sem ímyndarsalar stunda fyrir greiðslu, það fer ekki alltaf saman fé og sannleiki, oft er blekkingin gerð að sannleik, með því að skrá "Rétt" og túlka orð og atburði yfir í hentugra orðalag.

Heiðarleg framkoma og réttar upplýsingar skapa traust, virðing fyrir fólki og hreinskilni er undirstaða langra samskipta, og það að spyrja fólk um væntingar þess og langanir, er eina leiðin til að skapa umhverfið og aðstöðuna sem hvetur til búsetu.

Frétta af Textavarpi RÚV 

Enn fækkar á Austurlandi              
Fleiri fluttu frá Austurlandi á fyrstu
þremur mánuðum ársins en til          
fjórðungsins samkvæmt nýjum tölum     
Hagstofunnar um búferlaflutninga.     

Brott fluttir umfram aðflutta voru 41, 
alls fluttu 117 einstaklingar frá öðrum
landssvæðum austur, en 158 frá        
Austurlandi til annarra landshluta,   
flestir á höfuðborgarsvæðið eða 101 en
51 flutti frá höfuðborgarsvæðinu til  
Austurlands. Enn er miklir            
fólksflutningar milli landa til og frá 
Austurlandi. 392 fluttu frá           
landshlutanum til útlanda en 220      
fluttust austur frá útlöndum.

Athugasemdir

[Gísli Hjálmar , 18.4.2008 kl. 16:47]

Frábær pistill ...

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 18.4.2008 kl. 23:03]

Hér er mikill sannleikur sem gæti trúlega átt við víðar...góður pistill.

[Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, 18.4.2008 kl. 23:08]

Margt til í þessu og góð nálgun. Flottur pistill Þorsteinn

[Haraldur Bjarnason, 19.4.2008 kl. 09:25]

Mín reynsla er sú að þegar vitleysingunum fjölgar í kringum mann er gott að líta í eigin barm. Þar finnur maður oftast ástæðuna. 

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 19.4.2008 kl. 09:38]

Kannski eru líka til máltæki sem segja:

Glöggt er gests augað og sér hver er sannleikanum sárreiðastur.

Varðandi tal um vitleysinga, þá hef ég ekki sakað neinn um að vera það, né séð ástæðu til að kalla fólk vitleysinga almennt, kannski er vantrú mín tengd veru minni sem eftirlitsmaður við framkvæmdaeftirlit á Kárahnjúkum í rúm 2 ár

[Haraldur Bjarnason, 19.4.2008 kl. 09:53]

Þetta er bara mín reynsla. Ég var gestur þarna fyrir austan í rúm 20 ár. Margt í þessum pistli þínum finnst mér ekki eiga við nein rök að styðjast og bera vott um einhverja bitur og reiði. - Gangi þér vel, kveðja að norðan, Halli

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 19.4.2008 kl. 10:59]

Engin biturð eða reiði af minni hálfu, bara mín upplifun af svæðinu.

Líka sterkt einkenni á svæðinu, að nánast öll gagnrýni og umræða er kæfð með árásum á persónur, gefið í skin að eitthvað sé að viðkomandi, annarleg sjónarmið ríki, og fleira í þeim dúr, sjaldan eða aldrei málefnaleg skoðanaskipti og helst eingöngu jákvæður fréttaflutningur frá svæðinu án gagnrýnnar hugsunar, allt að hætti leigu penna og já bræðra.

[Haraldur Bjarnason, 19.4.2008 kl. 11:04]

Úbbbbssss!!!