Misnotaðir drengir eru væntanlegir glæpamenn

Gleymi því seint er talskona Stígamóta gegnsýrð af karlahatri fullyrti í sjónvarpsviðtali að misnotaðir drengir væru glæpamenn í mótun sem seinna hefndu sín með því að misnota aðra drengi og stúlkur.
Varla hefði það verið hvetjandi ef konur hefðu fengið þessi sömu skilaboð um að þær væru ekki fórnalömb heldur hættulegar glæpadræsur sem ætti bara eftir að finna og loka inni.
Misnotkun á drengjum er líklega meiri en talið hefur verið og á því þarf að taka, en fyrirbyggjandi aðgerðir gegn hverskonar ofbeldi þarf að viðhafa á öllum sviðum til að ekki teljist bara eðlilegt að niðurlægja okkar ungu samborgara og skilaboðin sem ungt fólk fái um hvað sé eðlilegt séu óskýr
Dulið ofbeldi sem oft er undir yfirskini til dæmis busunnar eða því að fá innvígslu í félagsskap, er eitthvað sem ætti að stöðva en ekki samþykkja sem eðlilegrar framkomu við aðra manneskju.
Er eðlilegt að löðrunga manneskju og ata aur eða rífa úr fötum og rassskella, en ef slegið er með krepptum hnefa verður það þá að ofbeldi og kæruefni.
Það gengur ekki upp að það sé í lagi að ata nýnema í allskonar óþvera og beita þá hörku né það að rassskella nýliða í íþrótt sé í lagi, ef þessi sama hegðan yrði líklega án undantekninga að sakamáli í daglegu lífi.
Hvernig er hægt að bera traust til skólayfirvalda og íþróttahreyfingar sem á að vera að byggja upp heilbrigða sál í hraustum líkama, þegar svona lagað viðgengst ár eftir ár.
Hvaða siðferðismynd og viðhorf hafa þeir sem þetta upplifa og hvernig er viðhorfið eiginlega hjá þeim sem láta þetta viðgangast.
Ég tengi þetta saman því mikilvægasta veganesti sem hver manneskja fær í upphafi og mótar hana mest á sér stað á æskuskeiðinu, og mér finnst fyrirmyndirnar skelfilegar.

Brot gegn drengjum er staðreynd

Það var kysstur vöndurinn í dag.

Á Austurvelli fóru fram mótmæli í dag sem opinberuðu vel tvískinnung og hræsni, það er gott að í okkar lýðræðisríki skuli fólk fá að koma saman og mótmæla því sem það telur vera óréttlæti.
Við höfum fylgst með og mörg hver hvatt þá mótmælendur sem eru nánast orðnir hluti af götumyndinni við Austurvöll til dáða, og dáðst í fjarlægð af þrautseigjunni og ætlaðri lýðræðisástinni.
Nú komu útvegsmenn og sjómenn til að mótmæla eins og þeim er heimillt sem og öðrum þjóðfélagshópum, og þá bregður svo við að þetta fólk götumyndarinnar sem virðist orðið telja sig vera á hinni einu réttu skoðun, kemur til að þagga niður í þessum mótmælendum með frammíköllum sem og með öðrum hætti.
Stokkhólmsheilkennið hefur heltekið þetta fólk sem telur sig orðið eiga mótmæli við Austurvöll, það vill fá að mótmæla þar að vild en hefur ekki umburðarlindi til að bera þegar aðrir hópar í samfélaginu vilja koma sinni röddu að.
Persónulega vill ég tryggja að allar okkar helstu auðlindir sé tryggilega í eigu þjóðarinnar með ákvæði í stjórnarskrá og bjóða út veiðiréttinn með skilyrðum til ákveðins tíma í senn, ég sé engan eðlismun á því að gera út togara eða vinnuvélar og því ætti útboð með svipuðu sniði og tíðkast í verklegum framkvæmdum ekki að vera mikið mál varðandi sjávarútveg.
Ég sé hinsvegar margt athugunarvert við hegðun þeirra götumyndar mótmælenda sem halda að þessi lífsstíll sem þeir virðast sumir hafa tekið upp geri þá að rétthöfum mótmæla á Austurvelli, það er mikill tvískinnung og hræsni fólgin í þeirri afstöðu en ég er viss um að Jóhanna og Steingrímur eru sátt við að hafa með þrautseigju og þolinmæði snúið götumyndar mótmælendum upp í stuðningsmenn við stjórnvöld.
Það var kysstur vöndurinn í dag.

Fjölmenni á samstöðufundi á Austurvelli

Djöfulsins væl er þetta!

Djöfulsins væl er þetta, segðu helvítis manninum að grjót halda kjafti og skammast sýn.
Kann enginn orðið Íslensku í þessum væluklúbb sem minnir á lélega eftirlíkingu að Breskum snobbklúbb frekar en Alþingi frjálsra einstaklinga.
Menn og konur eiga að nota okkar fagra mál og beita orðanna vali í stað þess að væla eins og litlir krakkar.
Það er góður siður að gera málefnin upp og afgreiða með hreinskilni, svo er hægt að sættast með því að ná saman eða vera sammála um að vera ósammála.
Að bera virðingu fyrir skoðunum annarra er ekki það sama og að vera sammála.
Virðing alþingis byggist ekki upp á blekkingaleik með bjöllubarningi og gömlum hirðsiðum heldu hreinskiptni og skýru máli.
Falskar ásakanir eru sem bergmál og hitta þann fyrir sem ber þær fram.

Þingmenn slegnir yfir ummælum

Nýtt launa og menntakerfi

Laun og verðleiki manneskju er metin út frá árum sem setið er í skólastofu, hlustað á kennara, leist verkefni og lesnar bækur um oft á tíðum hluti sem aldrei nýtast í daglegu lífi eða starfi.
Þú ert metin út frá vottuðum pappírum sem gefnir eru út af þeim sem hafa atvinnu af því að halda þér við þetta nám.
Sá sem hefur sannað sig við raunverulegar aðstæður og getur framvísað rekjanlegum árangri skiptir engu máli ef pappíra vantar, frá stofnunum sem hafa talið öllum trú um að þekking og greind myndist aðeins við staðlað umhverfi innan veggja þessara söfnunarmiðstöðva fyrir fólk.
Við þurfum að brjótast út úr þessu kerfi sem er farið að lifa að mestu til þess að viðhalda sjálfu sér og sogar til sýn nánast alla fjármuni til nýsköpunar líka, einstaklingsmiðað nám sem fylgir þroska einstaklings og andlegri getu eftir því sem þroskastökkin koma er eina vitræna leiðin og með tölvutækni má gera slíkt án þess að drepa niður frumkvæðið.
Sé nemanda treyst til að stýra eigin námi og hann geti valið sjálfur úr hlaðborði þekkingar án þvingunar mun fara saman áhugi á efni og þekking á því sviði sem skilar okkur jákvæðari og hamingjusamari einstaklingum, að sjálfsögðu verður kennsla í lestri, skrift og stærðfræði að vera sem grunnur en svo á að leyfa frjálst hugarflug með eftirfylgni til að geta hjálpað nema yfir þröskulda.
Að setja kennara inn í þjónustumiðstöð en sleppa nemendum út með fartölvu er gríðarlegur sparnaður fyrir samfélagið og mun skapa samfélag þekkingar og ánægðari einstaklinga.
Óttinn við breytingar og baráttan um að gera sig ómissandi er hindrun á framförum og velferð.

http://youtu.be/gM95HHI4gLk

Sjalfsumgleði stjórnmálamanna í samhæfingarmiðstöð

http://www.visir.is/telur-umbrot-i-krysuvik-geta-leitt-til-sprungugoss-i-heidmork/article/2012120529142

Þrátt fyrir að Haraldur Sigurðsson, einn þekktasti og virtasti eldfjallafræðingur Íslendinga, telji að umbrotin í Krýsuvík geti hugsanlega leitt til eldgoss fyrir ofan Hafnarfjörð, í Heiðmörk eða í grennd við Elliðavatn er verið án hiks að hefja byggingu á hátæknisjúkrahúsi í Reykjavík.
Í Reykjavík er einnig nánast öll lykilþjónusta landsins og í stað þess að byggja hluta af þessu til dæmis á Akureyri, er verið að skera niður nánast allan raunverulegan sjúkrahúsrekstur á landsbyggðinni þannig að það er að vera komin upp sú staða að öll fjöreggin eru í sömu körfunni.
Það vantar ekki sjálfsumgleðina né sýndarmennskuna þegar eitthvað kemur upp á og stjórnmálamenn birtast á sjónvarpsskjánum þar sem þeir eru baðaðir fjölmiðlaathygli í Samhæfingar miðstöðinni Reykjavík og yfirleitt er gasprað í fjölmiðlum um hvað mörg hundruð sjálfboðaliðar hafa verið kallaðir út, en það verður víst minna um árangur þegar rýma þarf Reykjavík þar sem um það verkefni eru víst ekki einu sinni til raunhæfar áætlanir og þeir sem hamast við að verða ómissandi eru skyndilega orðnir fórnalömb.
Það lendir þá á öðrum að framkvæma flutninga á 203.385 höfuðborgarbúum og 21.361 íbúa af Suðurnesjum til viðbótar, og það þarf að taka við þessu fólki, fæða, klæða og skýla auk þess sem aldraðir og sjúkir þurfa þjónustu og margir sjúkrahúspláss sem verður ekki til staðar miðað við óbreytta stefnu og flutning á öllu til Reykjavíkur.
Það verður að vera til önnur stjórnstöð og önnur sjúkrahús ásamt þeim stofnunum sem þarf til að reka landið ef Reykjavík verður úr leik, annað er algert ábyrgðar og andvaraleysi sem því miður einkennir oft of mikla sjálfsánægju.

Gíslataka er ekki innansveitamál

Það ætti öllum að vera ljóst hvað mikilvægur þjóðvegur 1 er byggð í landinu og að hagsmunir fárra verða að víkja til hliðar frekar en þeir séu látnir kæfa atvinnulíf og íbúabyggð annarstaðar á landinu.
Það er því bráð nauðsynlegt að skerða ákvörðunarvald einstaka sveitarfélaga er kemur að þjóðvegi 1, það ætti að vera búið að afhenda sveitarfélögum allt vegakerfið innan sveitarfélagsmarka ásamt þeirri starfssemi Vegagerðar Ríkisins sem er í viðkomandi sveitarfélagi og fela þeim að taka við þeirri skildu sem fylgir veghaldi, en þá verða líka að fylgja tekjur til að gera þeim það kleift.
Það er hálf kjánalegt að ríki og sveitarfélög séu að karpa árlega um kostnað við vegakerfi innan sveitarfélaga, vegakerfi sem er hvorki hentugt fyrir sveitarfélagið né þjónar orðið fullkomlega tilgangi sýnum sem flutningsleið allra landsmanna eftir að búið er að raða hringtorgum og hraðahindrunum á þjóðveg 1 til að hann falli að þörfum einstaka hagmunaaðila.
Ríkið að hafa allar þær lagaheimildir sem þarf til að staðsetja þjóðveg 1 jafnvel utan byggðakjarna ef það þjónar þeim grunntilgangi þjóðvegar 1 að vera örugg og ódýr vöru og fólksflutningaleið.
Nánast öll atvinnustarfssemi á landsbyggðinni er með lífið undir varðandi flutningskostnað og að láta hagsmuni einhvers sjoppueiganda í öðrum landshluta ráða því hvort fyrirtæki lifa eða gefast upp er brjálæði fyrir utan það að íbúar landsbyggðarinnar þurfa að greiða svona einkahagsmuna dekur í hærri vöruverði.
Sjálfur vill ég efna til opinnar samkeppni um tillögur til styttingu þjóðvegar 1 og bjóða í framhaldi af því út hönnun endurbóta, þannig að við getum verið komin með vitræna flutningsleið innan 10-15 ára sem þjónar öllu landinu en er ekki í gíslatöku einkahagsmuna víða um land.

Nefnd fer yfir vegi og skipulag

Fara ekki að koma kosningar

Sósíalismi Samfylkingar og Vinstri Grænna er sem heimspeki eymdarinnar,
Trúarjátning fáfræði og fagnaðarerindi öfundar,
Útkoman og helsta dyggðin er jöfn dreifing á eymd og vonleysi

Vill vísa á annað lesmál

Saga manns sem ákvað að láta árita á skuldabréfið sitt í samræmi við konungstilskipun frá 1798

Hér er slóðin.

http://marinogn.blog.is/blog/marinogn/entry/1219878/?fb=1

Svikin við lýðræðið

Það er einmitt þarna sem svikin við lýðræðið opinberast og B.B sem aðrir flokksmenn sjá eflaust ekki hvað er rangt við orðavalið, Það er ekki formanna stjórnmálaflokka að stjórna atkvæðum samflokksmanna sem hafa svarið eið að stjórnarskránni um að vera samkvæmir sjálfum sér.

Engin furða þó illa sé komið þegar þingmenn sverja eið sem þeir brjóta að skipan formanna flokkana, hvaða tuskur hafa þá þingmenn Sjálfstæðisflokks verið í gegn um tíðina ef B.B þekkir ekki önnur vinnubrögð.

Hafa ekki stjórn á þingflokkunum

Þakklæti eða ?

Oft verður mér hugsað um orðið þakklæti, orð sem lýsi mínum tilfinningum gagnvart lífinu og þeim tækifærum sem mér hafa gefist til að byggja upp og efla þetta samfélag sem Íslensk þjóð er.

Mér finnst samt sárgrætilegt að vita til þess að hluti af minni og fyrri kynslóð hefur misfarist að færa þetta viðhorf áfram og  þá sérstaklega til menntakerfisins, sem við byggðum upp saman landinu til hagsældar að því  sem við álitum.

Á meðan við vorum að sinna daglegum störfum og greiddum mikinn hluta af okkar launum til sameiginlegra sjóða sem voru nýtir til að byggja upp samfélagið og greiða starfsmönnum sem kallast opinberir starfsmenn laun þá  fór ýmislegt úrskeiðis.

Fólkið sem við kusum inn á Alþingi og  treystum til að setja samfélaginu reglur og lög sveik okkur flest allt, í stað þess að sinna lagagerð þá fór þetta fólk að sinna eigin hagsmunagæslu og þeirra sem kostuðu með styrkjum þessa einstaklinga inn á þing.

Frambjóðendur komu fram á fundum og í fjölmiðlum ýmist ljúgandi og eða beitandi öðrum blekkingum til að svíkja út úr grandalausum kjósendum atkvæðin sem tryggðu þessum ímyndarsölumönnum vista á alþingi, þar úthlutaði þetta fólk úr sameiginlegum sjóðum miljörðum til að greiða völdum flokksmönnum nefndarlaun, flokkum rekstrarfé, sjálfu sér  ofurlífeyrir og gerir enn.

Svo upptekin var þessi súri rjómi samfélagsins við að hygla sjálfum sér og fylgismönnum að innviðir samfélagsins fúnuðu,  í gegn um árin hefur gangverk samfélagsins sætt sífeldum árásum og skæruliða vinnubrögðum valdsjúkra pólitíkusa sem flæmt hafa úr starfi alla þá sem veit hafa þeim mótspyrnu og þannig nánast eyðilagt eða lamað framkvæmdarvaldið með pólitískum embættaveitingum og  spillingu. Enginn hefur axlað ábyrgð né mun gera sökum ekki laga frá alþingi.

Í stað þess að setja lög og reglur eru kjörnir fulltrúar  búnir að ryðjast ítrekað í gegn um árin inn á svið framkvæmdavalds til að hygla flokksmönnum og byggja mynnisvarða um sjálfa sig, þetta sést best á opinberum byggingum sem drabbast niður og ekki er hægt að reka vegna fjárskorts á sama tíma og verið er að byggja nýja steypukassa.

Þetta fólk sem ítrekað hefur beitt almenning blekkingum til að komast yfir atkvæði og þannig til valda er að mestu sama fólkið og samþykkti að fella úr gildi þær varnir sem voru til staðar í lögum til að hindra hrun fjármálakerfis og fjársvelti svo eftirlitsstofnanir sem áttu að vara við og fylgjast með.

Þeir sem högnuðust mest á afnámi regluveldis styrktu svo ríflega flokkinn sem og frambjóðendur en svo mikil er siðblindan innan stjórnmálaflokkana að nánast enginn þar innan dyra sér eða viðurkennir að hann eða hún hafi gert neitt rangt í aðdraganda hruns. Enginn hefur axlað ábyrgð né mun gera sökum ekki laga frá alþingi.

Þá virðist háskólasamfélagið nánast hafa haft siðblindu sem námsefni fyrir endurskoðendur, viðskiptafræðinga, lögmenn og aðrar starfstéttir en sem betur fer hefur aðeins lítill hluti þessara nemanda lagt námsefnið á minnið. Þeir sem það gerðu unnu gríðarlegt tjón með því að finna skattaskjól sem og  með bókhaldsbrellum byggðu upp ímynduð verðmæti sem hvergi voru til er á reyndi nema í bókhaldi blekkinga og spennti upp fölsuð verðmæti hlutabréfa.

Ítrekað hafa pólitísk afskipti og inngrip orðið til þess að nánast ónýtar kostnaðaráætlanir hafa verið kynntar til að afla samþykkis fyrir framkvæmdum sem að sjálfsögðu standast aldrei kostnaðarlega þegar á reynir. Ítrekað hafa forstöðumenn  sem konur er stýra ríkisfyrirtækjum eða stofnunum komist upp með að brjóta þau lög sem nefnast fjárlög, án þess að fá áminningu eða sæta ábyrgð fyrir.

Á meðan hin almenni launþegi var upptekin við að byggja upp samfélagið sem við trúðum og treystum hinu opinbera kerfi fyrir að fara með þá sátu margir að svikráðum og nú vöknum við upp við þá staðreynd að búið er að stela miljörðum úr okkar sameiginlegu sjóðum, bæjarsjóðir sem ríkissjóður er ofurskuldsettir og við verðum að greiða.

Lífeyrissjóðirnir okkar sem með sýna sjálfkjörnu stjórnendur hafa tapað miljörðum á miljarða ofan, þar sitjum við uppi með skertan rétt sem þýðir lengri starfsævi, skertan aðbúnað og  fátækleg eftirlaun. Enginn í stjórn Lífeyrissjóðanna hefur axlað ábyrgð né mun gera sökum ekki laga frá alþingi.

Við erum líka vakin upp við að fólk sem hér gat gengið að því vísu að það hefði stuðning heilbrigðis sem  menntakerfis og samfélags til að mennta sig og ganga um nánast öruggt, frjálst og fengi tækifæri til að njóta umhverfisins sem og hefja rekstur eða skapa, vill ekki axla ábyrgð á eigin verkum.

Þakklætið fyrir fyrirhyggju þeirra sem á undan hafa farið virðist ekki ofarlega í huga þeim sem vilja þakka fyrir sig  með því að ráðstafa til frambúðar þeim tækifærunum og auðæfum sem þeim voru færð í vöggugjöf og treyst til að auka við, varðveita og  framselja til næstu kynslóða.

Þetta fólk vill framselja á óafturkræfan hátta sjálfræði okkar og framtíðar kynslóða til að tryggja eigin skammtíma hag, í stað þess að axla ábyrgð á gerðum sýnum og horfast í augu við afleiðingarnar á að flýja, sjálfselskan  og sjálfhverfan er svo yfirgengileg að öllu skal fórnað á altari stundarþæginda.

Sá heimski gleymir ekki  né fyrirgefur

Sá einfaldi fyrirgefur og gleymir

Sá hyggni fyrirgefur en gleymir ekki

Lærum af mistökum en gefumst aldrei upp, hvorki fortíð né framtíð gefur heimild til þess