Opinber blessaður nýrasismi

Við fordæmdum Apartheid stefnuna í Suður Afríku á sýnum tíma og einnig aðskilnað annarstaðar í heiminum, en hræsnin hefur löngum verið Íslendingum kær.

Sjálf rekum við opinbera aðskilnaðarstefnu, að vísu ekki flokkun eftir húðlit heldur kyni.

Manneskjur með kynfæri kvenna hafa forgang og njóta forréttinda umfram manneskjur með kynfæri karla, sjálfur sé ég engan mun á þessu eða flokkun eftir húðlit, trú, uppruna eða öðru því sem notað er til að réttlæta mismuna á milli manna í pólitískum rétttrúnaði.

Þetta ósamræmi við stjórnarskrá lýðveldisins er réttlætt með vísan til laga sem Alþingi samþykkti þvert á stjórnarskrá, og ég sem hélt að breytingar á stjórnarskrá væri ekki hægt að framkvæma án samþykkis í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Er það kannski svo, og hvað þá?

Mismunun eftir kynfærum hefst í leikskóla og nær til grafar og er sem önnur mismunun byggð á pólitískum rétttrúnaði,sem dæmi má nefna Hjallastefnuna sem byggist á tilfinningalegum fullyrðingum fólks með titla í stað faglegar rekjanlegra rannsókna og þessum lánatryggingasjóði sem velur sér viðskiptavini út frá kynfærum og svo þykist þessi banki vera faglegur.

Þá mætti nefna lagalega þvingaða stjórnarsetu í stjórnum stofnana og fyrirtækja út frá gerð kynfæra, ekki að stofnendur eða stærstu hluthafar þessara fyrirtækja hafi valið hæfustu einstaklingana til að stýra þeim heldur vegna pólitísks rétttrúnaðar á Alþingi sem ekki virðist ráða við eigið hlutverk

Það er fullt af konum og körlum sem eru hæf til að stýra eða sitja í stjórnum fyrirtækja og hafa margir ýmist stofnað fyrirtæki og eða verið valdir út frá getu og hæfileikum, en nú sitja konur undir því að þær séu ekki valdar vegna eigin verðleika heldur kynfærum.

Sjálfur á ég dætur sem ég hef mikla trú á, sökum þeirra eigin verðleika og getu.

Vonandi þurfa þær ekki að upplifa þá vantrú á eigin verleika sem hin opinbera kynjamismunun veldur, en það verður hlutverk þeirra kynslóðar að taka afleiðingum þessarar stefnu.

Vantraustið, samskiptagjáin og sundrungin sem er ávöxtur þessa rétttrúnaðar mun valda bakslagi í jafnréttisbaráttu kvenna eins og öll mismunun hefur gert í gegn um tíðina.

Börnin okkar temja sér það sem við gerum en ekki það sem við segjum, vilji konur ná alvöru jafnrétti er rétt að þær einbeiti sér í samvinnu við karla að fyrstu æviárum barnanna í stað þess að valda samfélagslegu tjóni með vanhugsuðum rétttrúnaði.

Það gleymist oft og líklega viljandi, að öflugustu stuðnings og athafnamenn jafnréttis hafa í gegn um tíðina verið karlar.

Er það svo að til að greiða fyrir fjármögnun í fyrirtækjarekstri sé kynskiptiaðgerð að vera álitlegur kostur til að uppfylla kröfur hins "faglega" banka

Lánar bara fyrirtækjum kvenna

Þú hefur valdið kæri þingmaður

Már finnst oft eins og þingmenn skilji illa að þeir sitja á löggjafasamkomu Íslands og þar setja menn lögin sem eru leikreglur samfélagsins, þar á eftir koma ráðuneytin með reglugerðavaldið í gegn um pólitískan ráðherra

Þingmenn eiga að taka upp málefni sem eru að valda upplausn og sundrungu í samfélaginu til að tryggja velferð og frið, en oft virðast þingmenn bara hissa á afleiðingum eigin verka og framkvæmd lagana sem þeir samþykktu jafnvel sjálfir.

Þessi siður að koma með haug af þingmálum síðustu dag þings og hrúga inn til afgreiðslu, er að valda almenningi miklu tjóni því illa hugsuð lög eru að fljóta með í gegnum þingið.

Það virðist enginn hópur löglærðra fara yfir einstaka frumvörp og skoða afleiðingar þeirra né er að sjá að öll frumvörp séu kostnaðargreind

Afleiðingunum tökum við sem erum ekki að gera annað en vinna fyrir salti í grautinn, við erum oftast auðveld bráð siðblindra aurasálna sem engjast endalaus af græðgi og hungri eftir annarra manna eigum og fé.

Gott er að Ásmundi blöskri og þá kannski er von til að lög verði endurskoðuð og eignarupptaka stöðvuð, tilvalið er að byrja á Íbúðalánasjóð sem hefur sett þúsundir einstaklinga á götuna og sundrað fjölskyldum undanfari ár.

Er það gott fyrir samfélagið að selja ofan af fjölskyldum og sundra þeim, en taka svo við þessu fólki brotnu og framtakslausu inn á félagsmálastofnanir sveitarfélagana.

Er betra að hafa fólk framtakslaust og brotið, heilsu og vonlaust án framtíðar en virkt og vaxandi.

Hvað lengi á það að vera forgangsmál í samfélaginu að tryggja velferð dauðra hluta eins og prentaðs pappírs, í stað þess að huga að því sem er lifandi og finnur til.

Við þurfum að losa okkur við af þingi þá stjórnmálamenn sem sjá samfélagið sem veiðilendur fyrir fégráðuga, og koma á þing þeim sem vilja tryggja gott og heilbrigt mannlíf.

Verðmætið er fólgið í hinum lifandi verum en ekki prentuðum dauðum pappír.

Misstu húsið vegna 50 þúsund króna

Af verkunum skuluð þér dæma þá

Það er alfarið undir fjölmiðlunum sjálfum komið hvort þeir njóta trausts eða ekki.

Við erum á tímum upplýsingaflæðis og gamla siði verður að afleggja, að birta ýmist óbreyttar fréttatilkynningar fyrirtækja og stofnana eða þýða þær án yfirferðar er banabiti gömlu fjölmiðlana.

Fólk hefur aðgang að margfalt fleiri og oft á tíðum betri heimildum en það, að fólk gleypi áróðurinn hráan frá innlendum fjölmiðlum.

Tímar rangfærslna og einhliða áróðurs eru að lýða undir lok og með þeim fara þeir fjölmiðlar sem  rúnir verða trausti.

Vilji fjölmiðlar byggja upp traust, verða þeir að setja inn slóðir á heimildir til að lesandinn geti sjálfur staðfest uppruna og að túlkun fréttamanns sé sönn.

Traust byggist á rekjanlegum heimildum og frásögnum af sjónarmiðum sem flestra, en ekki birtingu á einhliða áróðri annars aðilans.

Það er lesandans að móta sér skoðun út frá trúverðugum heimildum en ekki blaðamanna að halda að fólki framsetningu eins aðila eða eigin túlkun atburða.

Þegar fjölmiðlamenn fara að sýna almenningi þá lágmarks virðingu að leyfa fólki að móta sér sýna eigin skoðum út frá sönnum heimildum, er von til að tapað traust fjölmiðla endurvinnist.

Þegar miðlar eru komnir í ógöngur, er gott að hætta að grafa undan sjálfum sér

Traust á fjölmiðlum dregst saman

Höldum friðinn

Við höfum kosið að vera herlaus þjóð og halda friðinn, það hefur reynst okkur vel. Vilji menn fara að vopna almenna lögreglu þá er rétt að slík ákvörðun sé kynnt kjósendum af þeim sem eru í framboði til Alþingis, Þingið tæki svo ákvörðun um að hervæða lögregluna eða ekki að loknum umræðum ef meirihluti væri fyrir því á þingi.

Það er ekki hlutverk yfirlögregluþjóna eða embættismanna að breyta stefnu þjóðar í öryggismálum, né einstaka stjórnmálamanna að draga okkur sem þjóð inn í átök annarra.

Það er til staðar sérsveit sem getur vel séð um að bregðast við ef vopnuð átök verða, lögreglan hefur nú þegar skotið geðfatlaðan mann en enginn lögreglumaður hefur þurft að láta fjarlægja byssukúlu.

Það er greinileg ofnotkun til staðar á sérsveitinni og þeim oft beitt án þess að tilefni sé til, það er sífellt verið að vitna í fréttum í málaskrá lögreglu sem notar orð eins og vopn um allt sem hægt er að nota sem vopn.

Þar er oft um að ræða einföld handverkfæri iðnaðarmanna eða eldhúsáhöld sem önnur almenn áhöld, skráningin virðist því miða að því að hafa X fjölda af vopnuðum atburðum á málaskrá til að réttlæta aukin búnað og mannskap vegna tilbúinnar hættu.

Það sama virðist hafa verið ástæðan fyrir ofnotkun sérsveitar, til að ná að skrá nógu mörg útköll á vopnaða sveit.

Glæpum hefur verið að fækka töluvert á Íslandi en fjölgar víða erlendis sem og eru alvarlegri þar sem vopnuð almenn lögregla er til staðar, til hvers að breyta um stefnu ef vel gengur með núverandi aðferðum.

Það hefur aldrei tekist að benda á óvini Íslands til að réttlæta hervæðingu almennrar lögreglu og hvað þá sóun hundruða miljóna króna vegna veru herflugvéla yfir Íslandi.

Hvernig á ISIS að komast til Íslands án þess að eftir sé tekið, við búum á eyju í miðju Atlantshafi og margar hindranir eru á leiðinni.

Ég er hlynntur því að lögregla í flugstöð Leifs Eiríkssonar sé vopnuð sem og fái lögreglumenn í Keflavík sérstaka þjálfun og búnað til að bregðast við atburðum á  flugvallarsvæðinu, en almenn lögregla hefur ekkert við hríðskotabyssur að gera þó á landsbyggðinni verði að vera til staðar kindabyssur til að aflífa slösuð dýr

Eina hættan sem ég sé sækja að okkur Íslendingum eru misvitrir stjórnmálamenn sem Þvaðra á fundum og í fjölmiðlum, og sækjast eftir að láta þjóðina taka þátt í hernaðarbrölti erlendis með þeim sem endalaust hella olíu á ófriðarbálin sem eftir þá sjálfa loga um allt.

Það þarf að fara fram alvöru umræða um hvert við viljum stefna sem þjóð, ætlum við að halda friðinn og vera sátta og griðastaður þar sem deilendur geta leitað lausna.

Eða viljum við vopnaða almenn lögreglu í borg óttans þar sem glæpamennirnir munu líka vopnast og læra að best er að skjóta á undan, því þannig er líklegra að þeir sjálfir lifi af átökin.

Viljum við hafa þetta eins og víða erlendis?

Eitt er víst, þeir sem helst reyna að etja þjóðinni út í vopnuð átök ætla ekki sjálfir að vera í framlínunni.

Hryðjuverkavarnir takmarkaðar hér

Það má víst skattleggja þrotabúin

Löggjafavaldið er á Alþingi, sé vafi á lagalegri heimild fyrir skattlagningunni tryggir Alþingi einfaldlega að hún sé til staðar með því að breyta lögum.

Það er líka löngu tímabært að taka gjaldþrotalöginn til endurskoðunar og þrengja verulega heimildir skiptastjóra til að ráðstafa eignum til annarra á undirverði sem og sitja að búinu uns allt fjármagn er búið.

Það er enginn heiðarlegri en hann kemst upp með og það á við um lögfræðinga líka.

Ríkið geti ekki þurrkað upp þrotabúin

Að búa til réttlætingu fyrir vopnaburði

Það birtast reglulega fréttir þar sem hin ýmsu handverkfæri og eða íþróttavörur eru kölluð vopn og það hvarflar að manni að blaðamenn séu að éta gagnrýnilaust upp það sem skrifað er í málaskrá lögreglu.

Í þessari frétt er slaghamar kallaður vopn og því eru flest allir verkamenn, bændur, iðnaðarmenn og aðrir sem nota handverkfæri, vopnaðir einstaklingar samkvæmt þessari skilgreiningu og gætu jafnvel talist hættulegir og ógnandi ef morgunfúlir.

Er verið með orðhengilshætti að safna nógu mörgum skráningum um vopnaburð til að réttlæta kröfuna um skotvopn og eða rafbyssur hjá almennu lögreglunni.

Er svo eða eru blaðamenn almennt bekkingalausir kjánar, ég vill frekar trúa því að þeir séu of mikið að láta mata sig og taki þátt í spunanum til að fréttin seljist.

Óttaiðnaðurinn er drjúgur við að sá fræjum óttans og fréttamenn eru flestir of leiðitamir til að hægt sé að treysta eða trúa því sem frá þeim kemur, skýrust verður myndin þegar fjárveitingavaldið er að vinna og ýkjufréttirnar sem eiga að sýna nauðsyn ýmissa stofnana streyma fram til að sýna þörfina fyrir þær.

Það eru margir að réttlæta fjárveitingar til sinna stofnana og sumir grunaðir um að vera að búa til réttlætingu fyrir vopnaburði.

Ég vona samt að þetta sé samsæriskenning því ef svo er ekki þá erum við illa sett

 

Ekið á vopnaðan mann á Miklubraut

Að snúa öllu á hvolf

Að snúa öllu á hvolf eru viðbrögð Forsætisráðherra sem virðist ekki skilja hvað var rangt af Hönnu Birnu að gera, segir það ekki allt sem segja þarf um siðferðisþroskann.

Skelfilegast er samt að sjá hvað innviðir stjórnsýslunar eru orðnir skemmdir og veikburða eftir áratuga inngrip stjórnmálamanna í starfsmannamál, þeir sem eiga að þekkja lög og reglur gefa eftir sem fúasprek fyrir yfirgangi ráðherrans og aðstoðarmanna.

Af þessu þarf þingið að læra og styrkja innviði stjórnsýslunar, tryggja hæfi starfsmanna og vernd gegn yfirgangi tímabundinna stjórnmálamanna.

Þingið ætti líka að hafa vit til að taka á ráðningu aðstoðarmanna ráðherra og láta það ferli fara fram á vegum stjórnsýslunar, þar á hæfasti umsækjandinn að vera ráðinn og skýrt að húsbóndavaldið sé ekki stjórnmálamannsins.

Við ættum líka að ræða í fullri alvöru breytingar í þá átt að ráðherrar séu ráðnir á faglegum grunni til að stýra stjórnsýslunni og svara á Alþingi fyrir störf sýn, en ekki sé mishæfum tímabundnum stjórnmálamönnum komið í embætti sem þeir hafa hvorki getu né þekkingu til að takast á við.

Auk þess voru þessir stjórnmálamenn aldrei kosnir til að gegna ráðherraembætti, þeir voru kosnir til að sitja á Alþingi Íslendinga sem fulltrúar við setningu laga en ekki til að vera að grufla í daglegum störfum stjórnsýslunar.

Það hefur lengi verið talið einkenna þá sem ekki ráði við starf sitt að þeir gangi stöðugt inn í störf undirmanna sinna, að fólk á löggjafaþinginu sé sífellt ð ganga í störf stjórnsýslunar er því ekki gæfumerki.

Ég skil samt vel að forsætisráðherra sé órótt við að sjá hvað þjóðin er orðin virk og farin að fylgjast vel með verkum stjórnmálamanna, sem hingað til hafa nánast gengið lausir um sameiginlega fjármuni og eignir þjóðarinnar.

Fjármála og forsætisráðherra sem eru fulltrúar hinna efnameiri hafa eflaust orðið áhyggjur af komandi endalokum valdatíðar og hugsanlegu uppgjöri á þeirra eigin verkum.

Trompið sem felst í að skattleggja þrotabú föllnu bankana á samt eflaust eftir að virka sem afsalsbréf ef vel tekst til.

Þjóðin læri af lekamálinu

Einangrun Rússa og stríðsfíknin

Það er greinilegt að bjarga á efnahag USA með sölu vopna til Evrópu og stríðsæsings gegn Rússum til að tryggja sölu sem og samþykki fyrir nýjum herstöðvum.

Vilji menn yfirtaka ríki án átaka og tryggja efnahagsleg yfirráð, er best að láta ríkið biðja sjálft um vernd gegn óvini sem þú hefur búið til.

Leikritið sem réttlætti yfirtöku á auðlindum í miðausturlöndum hefur og mun kostað tugi ef ekki hundruð þúsunda mannslífa og miljónir eru á flótta, nú er róið að sömu upplausn í og umhverfis Úkraínu.

Fyrst var það Halldór Ásgrímsson sem ataði Íslenskan þjóðfánan blóði saklausra Íraka, nú vill Gunnar Bragi fá blóðslettur frá Úkraínu í safnið.

Merkilegur flokkur þessi Framsóknarflokkur sem vill ólmur fá að vera með í liði strýðsfíklana sem lifa á að skapa upplausn og valda hörmungum um allan heim.

 

Rússar virðast hafa tileinkað sér speki Napoleons.

"Never interrupt your enemy when he is making a mistake."

Napoleon Bonaparte

Pútín fær ekki hlýjar móttökur

Hver stjórnar þessu landi?

Er það svo að embættismenn eins og Ríkislögreglustjóri og Forstjóri Landhelgisgæslu eru að njósna um Íslenska ríkisborgara, og um það sem gerist innan okkar lögsögu fyrir erlendar leyniþjónustur gegn greiðslu í vopnum. 

Landhelgisgæslan fyrir Norðmenn og Ríkislögreglustjóri fyrir Bandaríkjamenn. 

 

Geta þessir menn bara komið sér upp vopnuðum og hervæddum sveitum að eigin geðþótta?

Er verið að endurtaka valdaránið sem Jörundi Hundadagakonungi mistókst, eru fullorðnir menn látnir komast upp með að vera hér í stríðsleikjum á kostnað skattborgara.

Kusum við einhvern flokk sem boðaði hervæðingu lögreglu og landhelgisgæslu, ásamt viðvarandi æfingarflugi erlendra herþotna fyrir okkar skattfé.

Kusu kjósendur virkilega flokk sem hefur sett ógæfu mann í ráðherraembætti, mann sem fer um heiminn og biður á hnjánum um að fá að vera með í hóp sem er að myrða óbreytta borgara út um allan heim.

Er það virkilega svo að Ísland er orðið boðberi ófriðar og átaka, frekar en friðar og sáttaumleitana.

Báðu kjósendur um að Ísland yrði óttavætt með njósnum og hervæddri lögreglu?

Fyrir stuttu var geðfatlaður maður skotin af lögreglu í atburðarás sem einkenndist af fáti og viðvaningslegum flumbrugang, er ekki betra að læra af þeim atburð en fjölga slíkum.

Er ekki skrítið að núna er afbrotum hefur fækkar mikið eigi að hervæða lögreglu, man einhver til þess að lögreglumaður hafi verið skotin á Íslandi?

Er þetta það land sem við viljum erfa komandi kynslóðir af? 

Er það svona sem við viljum skila þeim arfi kynslóðanna sem okkur var trúað fyrir, skaddaðri náttúru sökum græðgi og óttavæddri þjóð.

Leynd yfir byssum engum til góðs

Samfélagssátt þarf um hvað dugar til

Það þarf að tryggja að lágmarkslaun félagsmanna ASÍ, sem eru notuð sem viðmið í bótakerfi ríkisins verði aldrei undir raun framfærslu og það er best tryggt með lögum um lágmarkslaun.

En það þarf líka að gera samfélagssátt um þak á yfirgengilega græðgina sem þrífst best þar sem siðlausir einstaklingar fara með annarra fé, við getum sett þak með lögum um  hámarkslaun og notað kostnað við menntun í stað neysluviðmiðs þannig að fólk fái laun til samræmis við kröfur um fjárfestingu í menntun.

Við þurfum að gera samfélagssátt um skiptingu þess auðs sem við fengum í arf og eða myndum sjálf, við getum ekki haldið áfram að kljúfa þjóðina niður með misskiptingu lífsgæða og sundrað henni enn frekar en orðið er.

Það er löngu tímabært að fara að sauma saman sárin sem skorin hafa verið í samhjálpina og samstöðuna undanfarin ár, örin munu samt standa enda áminning um hvernig græðgin og spillingin getur farið með þjóð.

Sátt um lágmark og hvað telst nóg, væri gott veganesti í slíkan leiðangur sem þjóðin verður sjálf að leggja í því ekki eru þeir sem sköpuðu vandan færir um að leysa hann eins og sést á áformum um frekari misskiptingu.

 

Ræða þak á laun stjórnenda