Láglaunalögreglan fagnar

 Til hamingju með daginn góðir landsmenn.

Í tilefni af degi verkalýðsins munu hin ýmsu félög láglaunalögreglunnar standa fyrir hátíðarhöldum þar sem digurbarkalega verður talað að venju en ekkert gert.

Hér er slóðin að vef ASÍ með upptalningu á dagskrá víð um land: http://www.asi.is/um-asi/utgafa/frettasafn/frett/2014/04/30/hatidarholdin-1-mai

Enn einu sinni hefur hið "ábyrga" ASÍ staðið að láglaunasamningum fyrir hönd þeirra sem bágust hafa kjör og má segja að Samtök atvinnulífsins eigi ASÍ mikið að þakka, án aðstoðar ASÍ láglaunalögreglunnar gætu aðrar starfsstéttir og "Elíta" samfélagsins ekki veitt sér veglega kaupauka og tuga prósenta launabætur.

Án ASÍ og aðildarfélaga gætu hinir "Réttu" ekki setið með í stjórnum lífeyrissjóðanna á ofurlaunum og keypt fyrir miljarða hlutabréf af hverjum öðrum eða komist upp með að tapa miljarðatugum af annarra eigum, gott er að vera í góðum félagsskap og ekki skemma sameiginlegir hagsmunir.

Það er nefnilega margt líkt með atvinnurekendum sem lifa á að selja fólki vörur eða væntingar, og stéttarfélögum eða réttara sagt verkalýðsrekendum sem lifa á félagsgjöldum félaga og væntingasölu.

Ég óska landsmönnum þess að nýtt stéttarfélag rísi, þvert á hagsmuni flokka og faglega rekið til heilla fyrir félagsmenn.

 

Hátíðarhöld í 31 sveitarfélagi

Mörk misnotkunar og stríðni ?

Fyrir mér er þetta nú alveg á mörkum þess að vera komið út í öfgar, mega ömmur eða konur almenn ekki aðstoða litla drengi framvegis við að pissa standandi til dæmis.

Eru konur nú komnar í sömu stöðu og við karlar sem megum ekki sýna umhyggju né aðstoða börn nema úr fjarlægð, til að eiga ekki á hættu að vera ásakaðir um tilraun til misnotkunar.

Hefur einhver metið þann skaða sem verið er að gera börnum með þessari kröfu um fjarlægð og neitun umhyggju, vegna einhverrar lítillar prósentu brotafólks.

Eru það nú hinir sjúku hugar sem fá að móta og stjórna samskiptum kynslóða.

Hvar er skilgreining á mörkum misnotkunar og stríðni eða aðstoð

„Amma“ strauk lim tíu ára drengs

Er verið að selja þýfi ?

Að boði ríkisins eru eignir seldar, fjölskyldur bornar út á götu og eða þeim sundrað.

Eignirnar seldar aftur og engin hugsun um annað en bókhaldstölur og hagnað.

Brimöldur félagslegra vandamála rísa og áratugir getu sem þekkingar tapast úr landi.

Ítrekað reyna lögmenn íbúðalánasjóðs að komast hjá dómsmáli um lögmæti verðtryggingar sem er oft á tíðum orsakavaldur greiðslufalls, hvað ef dómur staðfestir ólöglega verðtrygginguna.

Hvernig ætlar ríkissjóður þá að taka á ólöglegri eignaupptöku, bæði eigin sem og annarra með aðstoð sýslumanna

Er hugsun stjórnvalda virkilega ekki lengri en næsta vika, er enginn sem tengir saman athafnir og afleiðingar.

Er hver smákóngur kerfisins bara í sýnu horni, og enginn sem horfir á heildarmyndina ?

ÍLS hefur selt 629 eignir á árinu

Dulin hlið

Eitt sem fáir mynnast á er það að ákveðin ferðaþjónustufyrirtæki eru að selja ferðir á svæði í eigu annarra sem og þjóðarinnar. Þessir aðilar berjast gegn gjaldtöku landeigenda sem og krefjast þess að þeir geti ráðstafað skattfé almennings til að styrkja eigin rekstur við sölu ferðum sem ekki eru söluhæfar.

Þar er ég að tala um kröfu þessara aðila á Vegagerðina og sveitarfélögin um þrif, salerni, hálkuvarnir og snjómokstur til að ferðamenn geti upplifað þær ferðir sem þessi fyrirtæki hafa lofað gegn gjaldi við sölu ferða að uppfylla.

Frumvarp Ragnheiðar Elínar iðnaðarráðherra um gjaldtöku er frumvarp um nýja stofnun og aukið flækjustig sem er vísun á vandræði og gríðarlega sóun fjármuna, við eigum að innheimta komugjald á alla farþega og láta Umhverfisstofnun í samráði við ferðaþjónustuna sjá um að útdeila fjármagninu til framkvæmda.

Þannig verður það fé sem fæst með gjaldtökunni best nýtt en ekki með því að fjölga smákóngum í kerfinu, eða hleypa nærsýnum eiginhagsmuna poturum og ættingja hyglurum að verkefninu.

Ísland krepptur hnefi um posa

Öryggi sjúklinga eða fortíðarþrá stjórnmálamanna?

Og enn styrkjast rökin fyrir því að staðsetja eigi nýjan Landsspítala á Vífilstöðum eða á fyrrum hesthúsasvæði í Kópavogsbæ.

Það hefur verið staðfest með rannsókn að dauðsföllum sjúklinga fjölgar eftir því sem flutningsvegalengdin lengist, yfir 20.000 mann búa við það að vera flutt með sjúkrabílum frá Suðurnesjum, Vesturlandi og Suðurlandi auk þess sem miðsvæði mannfjöldans á höfuðborgarsvæði er nær þessari staðsetningu en við að þrengdar flutningsleiðir í vesturbæ Reykjavíkur.

Hvort skiptir meira máli þegar upp er staðið, öryggi sjúklinga eða fortíðarþrá stjórnmálamanna? 

Gamli Landsspítalinn getur tekið við nýju verkefni sem hús Íslenskra fræða sem og öðrum hlutverkum á menningar og safnasviði.

Ný leið úr Garðabæ í Breiðholt

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Fjölgun dauðsfalla eftir flutningslengd

Frið elskandi Íslands gröf

Hið friðsama lýðræðis elskandi Ísland hefur mörg andlit.

Yfirgnæfandi meirihluti íbúa á Krímskaga hefur kosið í íbúakosningu að sameinast Rússlandi og því er lýst sem ólöglegu athæfi. 

Sjálfskipuð byltingastjórn rænir völdum með ofbeldi og semur svo fyrir hönd þjóðar án þess að hafa fengið neitt umboð frá þjóðinni, það er gott og löglegt.

Utanríkisráðherra Íslands skottast á staðin til að styðja valdaræningjana sem ásakaðir hafa verið um að láta leyniskyttur skjóta á báða hópa til að egna þeim saman er völdum var rænt.

Samstarfssamningur við ESB og gas réttlætir valdaránið. 

Við lærðum ekkert af Írak er það ?

Draumurinn um að héðan hljómi rödd friðar og sátta, um að hér sé að finna þann griðastað þar sem deiluaðilar geta rætt saman hefur verið jarðsungin af fulltrúum Framsóknarflokks.

Er ekki nóg að virðing Alþingis hefur verið dreginn í svaðið, á nú að bæta um betur og draga orðstír þjóðar endanlega niður í áróðurs forina.

Fyrst kom Halldór Ásgrímsson og gróf þessum draum gröf fyrir olíu í Írak og Líbýu, nú kemur Gunnar Bragi Sveinsson til að moka yfir drauminn fyrir ESB gas frá Úkraínu.

 

ESB semur um samstarf við Úkraínu

Lögleiðum vændi og fíkniefni

Hér er slóð á óhugnanlegt myndband fyrir eldri en +18 ára sem sýnir aðstæður þeirra sem við þetta starfa: http://www.youtube.com/watch?v=BAPDjRA3z3U

Eina leiðin til að stöðva þetta og margt annað er að lögleiða vændi og fíkniefni þannig að hægt sé að hafa eftirlit með þessu, bönn eru bara til þess að allt fer í felur og því virka slík lög og reglur sem fjárhagslegur stuðningur við glæpamenn.

 

Að tryggja neytendum fíkniefna aðgengi að betri efnum og sprautum samhliða fræðslu og hjálp skilar meiri árangri en eltingaleikur og fangelsun. Að lögleiða vændi gerir vinnu umhverfið öruggara og betra sem og losar seljendur undan glæpalýðnum sem drottnar yfir og hirðir peningana, þá er hægt að koma á heilbrigðiseftirliti og gera seljendum vændis kleift að leita til lögreglu ef þarf og mæta í reglulega heilbrigðisskoðun til dæmis.

Með því að draga þessa starfssemi upp úr skúmaskotum og skuggasundum er verið að taka tekjurnar af glæpaliðinu sem og ná til þeirra sem þarf að bjóða hjálp og aðstoð til að losna undan þessu líferni.

Við getum svo sem bannað þetta áfram eins og kjánar og látið þá sem við þetta starfa fela sig, það leysir engan vanda heldur skapar meiri hörmungar og spurning hversu lengi við ætlum að fórna fólki til þess að nokkrir örgeðja einstaklingar geti talið sér trú um að allt sé gott.

Það má segja að þetta sé svipað og að líma myndir af sól og blómum fyrir alla glugga, það breytir samt raunverulega engu frekar en bann við neyslu fíkniefna og vændissölu.

Afneitun á vandanum er að valda mörgum óþarfa þjáningum, ef það kviknar eldur inn í íbúðinni hjá okkur þá viljum við hringja á slökkviliðið. En gerum við það ef slíkt kostar fangelsisvist.

Ef við værum fíkniefnaneytendur og í boði væri aðstaða þar sem hægt væri að fá gott og tryggt efni þá mundum við leita þangað frekar en í efni með óvissum íblöndunarefnum.

Leiðréttum mistökin og afnemum lög sem skapa meiri kostnað og vanda en þeim var ætlað að leysa, tökum á þessu að hætti þroskaðra og fullorðinna einstaklinga. Lögleiðum fíkniefni og vændi en tryggjum stjórn á meðferð fólks og leiðum inn á betri braut.

Ef einstaklingar í árabát róa í sitt hverja áttina er miklu auðveldara að taka á vandanum með því að allir rói um stund í sömu átt, á meðan stjórn er náð á stýrinu.

Á ábyrgð stjórnvalda

Á undanförnum árum hafa stjórnvöld í gegn um Íbúðalánasjóð rekið miskunnarlausa stefnu uppboða og jafnvel útburða ef þörf, mörg þessara uppboða á heimilum fólks má eflaust rekja til þess að ólögleg lán hafa verið sett í innheimtu og sýslumenn verið settir í að selja ofan af fólki.

Þrátt fyrir að í raun sé um þjófnað að ræða á eigum fólks er það haft eftir stjórnvöldum að ef eign hafi verið seld sé ekki aftur snúið því ránið sé óafturkræft í boði og með hjálp Sýslumannsembættanna.

Hugsanaleysið í þessu samfélagi lögleysu og villimanna er orðið yfirgengilegt, fjölskyldum er sundrað og vinabönd rofinn með ófyrirsjáanlegum hörmungum fyrir alla aðila til framtíðar.

Samstaða og fjölskyldubönd hins friðsæla Íslenska samfélags eru sundurtætt sökum græðgi aurasafnara sem aldrei munu fá nægju sýna né finna frið, þúsundir eru flæmdar eignalausar úr landi.

Afleiðing þessara aðgerða er að skila sér í félagslegum vandamálum, lögleysu og sundrungu, fjölmargir leita að leiguhúsnæði og stjórnvöld vilja koma á öflugum einkareknum leigumarkaði en gammarnir sjá sér færi á meiri gróða með okur leigu.

Stjórnvöld þrengja að atvinnulausum en lækka skatta sem gjöld af þeim efnameiri í samfélaginu eins og það sé stefnan að sundra þjóðinni enn meira og kljúfa niður eftir efnahag, til að skapa skýran stéttamun á milli þeirra sem hafa verið flokkaðir í stétt eignamanna eða vonlausra.

Það hefur lengi verið notaður frasinn um að hlutirnir séu til fyrirmyndar og góðir „víða erlendis“ en fyrir mér eru fátæktar og félagsmálablokkir ekki það sem ég vill sjá tekið upp af erlendri fyrirmynd, brotið fólk sem búið er að setja á vanskilaskrá og hirða allar eigur af er afrakstur af aðgerðum stjórnvalda á undanförnum árum og til að ná stjórn á þessu vilja menn vopna almenna lögreglu.

Fyrir nokkrum árum er hér varð hrun boðaði ég sem frambjóðandi þá stefnu að gera sátt við þá eigendur íbúðahúsnæðis sem væru að lenda í vandræðum því ég óttaðist um fjölskyldurnar sem eru kjarni samfélagsins, vinina og ættingjanna sem voru í ábyrgð fyrir hvern annan og afleiðingar sundrunar á börnin.

Það er enn hægt að bakka í mörgum málum og bjarga því sem bjargað verður af samborgurum okkar en til þess þarf kjark, framsýni og áræði sem ég er því miður ekki að sjá hjá stjórnvöldum sem haga sér sem hrægammasjóður með styrkum stuðning lífeyrissjóðanna.

ÍLS gæti þurft yfir 9 milljarða framlag

Verið að kirkja landsbyggðina

Verið er að kirkja landsbyggðina smá saman með ruglinu sem kallast samkeppni á raforkumarkaði, þar er nánast eingöngu um opinber fyrirtæki að ræða sem virðast hafa fengið sjálftökurétt einokunar undir yfirskini samkeppni.

Búin voru til ný fyrirtækjaheiti (ohf) vegna aðskilnaðar sem var krafist samkvæmt EES tilskipun.

Álíka mikið bull og að skipta venjulegu heimiliseldhúsi upp í 3 rekstrareiningar, innkaup, framleiðsla og dreifing sem þýðir að það þarf þrjá til að vinna verk sem einn getur annast, í raun tvö til þreföldun á kostnaði því samkeppni á að vera á milli aðila og því er hver og einn aðili með sín innkaup, framleiðslu og því ekki verið að nýta hagkvæmni stærðar né samlegðar áhrif.

Samhliða þessari OHF væðingu ruku greiðslur til stjórna upp úr öllu samhliða fjölgun þeirra og allt hefur þetta skilað hærra verði til almennings, við fáum aldrei lægra verð þó lán séu greidd upp og stofnkostnaður virkjana afskrifist því rjómanum er fleytt annað.

Allt þetta yfirgengilega kostnaðarfarg er lagt á okkur neytendur í dreifbýli því stóriðjan er með samninga sem tryggja þeim undankomu

Sjá:  http://asi.is/desktopdefault.aspx/tabid-2/19_read-4002 og 

 http://asi.is/Portaldata/1/Resources/ver_lagseftirliti_/raforka_januar_2014_-_til_birtingar.xlsx

Verulegar hækkanir hjá Rarik dreifbýli

Úr öskunni í eldinn

Það er líklega komið að þeim þröskuld sem margir óttuðust eða eigum við að segja bjargbrún, innistæðurnar eru búnar, viðbótarsparnaðurinn búinn og allir lánamöguleikar full nýttir.

Framundan virðist vera endurtekning sögunnar, sú kynslóð sem nú er farinn eða við það að fara af vinnumarkaði man þá tíma er fjölskyldum var sundrað vegna fátæktar.

Ný ríkisstjórn hefur fellt grímuna og ræðst á þá sem eru veikastir fyrir en mokar undir hástéttina sem byggð hefur verið upp frá lokum landhelgisstríða, hér er verið að kljúfa þjóð í herðar niður eftir efnahag og rjúfa friðinn sem ríkt hefur í yfir 600 ár.

Græðgi, siðblinda og óheiðarleiki hefur talist til mannkosta undanfarna áratugi ef eignasöfnun fylgir, skúrkar hafa verið kallaðir býsnesmenn og fjármálaspekingar í aðdáun og mærðir í fjölmiðlum.

Hinir eru flestir venjulegir “aumingjar“ sem nenna eða kunna ekki að stela undan skatti, stofna nýjar kennitölur eða almennt að safna að sér eigum. Fólk sem skemmt var í uppeldinu með hlutum eins og samkennd, samviskusemi, heiðarleika og öðrum gagnslausum mannkostum fyrir viðskiptalífið, og er meðhöndlað sem ekkert annað en skattstofn og vinnuafl fyrir ríki, bæ og atvinnulífið.

Það hefur oft vakið undrun mína hvað margir atvinnurekendur tala niður til fólks og lítilsvirða í einkasamtölum, eru í raun falskir sem snákar þó finna megi fágæta mennska gullmola þar inn á milli. Það hefur oft vakið undrun mína hvað margir forkólfar stéttafélaga virðast uppteknir af því að ná félagsgjöldum og sæti í stjórn lífeyrissjóðs frekar en hag félagsmanna, enda eru félöginn búin að skipta verkafólki á milli sýn eftir starfsheitum eins og hverju öðru tekjugefandi sauðfé.

Nýja ríkisstjórnin vakti vonir með loforðum um skuldaniðurfellingar en nú er blekkingarþokan að svífa burt og maður fær svörin við spurningunum sem vöknuðu um fjármögnun niðurfellingarinnar sem og aukins fjármagns inn í heilbrigðismálin, Skerða á vaxtabætur, skerða á barnabætur, leggja á aukin þjónustugjöld á sjúklinga, gamalmenni og öryrkja.

Skattaniðurfellingar og gjafakvóti er gefið sem ábót á miljarða afskriftir skulda til nýju hástéttarinnar en hin nýja og stækkandi stétt öreyga getur étið það sem úti frýs.

Við getum farið úr landi, en það er sem uppgjöf og sem verðlaun fyrir yfirganginn.

Við getum beðið fram að næstu alþingiskosningum og skipt þá um stjórnvöld.

Við getum sparkað hressilega í fjórflokkinn með því að henda út öllu flokksliði í næstu sveitarstjórnarkosningum.

http://en.wikipedia.org/wiki/Molotov_cocktail

(Tengill er settur inn sem ámynning um hvernig getur farið en ekki sem hvatning)

Með lögum skal land byggja en með ólögum eyða.

Aldrei fleiri aðstoðarbeiðnir